در اخبار رسانهها خواندیم که خانم نازیلا قانع از سوی سازمان ملل بهعنوان «گزارشگر ویژه آزادی ادیان و عقیده» انتخاب شده است. این خبر بسیار موجب شگفتی شد، زیرا باتوجهبه بهائی بودن ایشان، انتصاب به این پست بسیار سؤالبرانگیز است. سؤالاتی كه برای ما و بسیاری از کسانی که ایشان را میشناسند و با سوابق و فعالیتهای ایشان آشنایی دارند، مطرح است. البته سؤال نخست را از خود سازمان ملل باید پرسید که آیا ایشان را بهعنوان بهائی میشناختند یا نه؟ اگر میشناختند چطور کسی را که فعال بهائی (bahai activist) خوانده شده به کاری گماردهاند که در آن کار، نمیتواند نسبت به ادیان دیگر بیطرف باشد؟ گزارش چنین فردی نسبت به ادیانی که طبق باورشان منسوخ و تاریخ مصرف گذشته و ناکارآمد است، چطور میتواند منصفانه و عادلانه باشد؟ این یک اصل حقوقی است که افراد منصوب به یک شغل نباید منافع شخصی و گروهی و طرفیتی نسبت به آن شغل داشته باشند، زیرا بهطور خودآگاه یا ناخودآگاه منافع خود را در گزارشها و قضاوتهای خود دخیل میکنند. گزارشگری که بهائی است و اسلام را تاریخ مصرف گذشته میداند و کشورهای مسلمان را با این دید مینگرد، طبیعتاً طرف اقلیت بهائی را در آن کشورها خواهد گرفت و گزارشهایش را طوری تنظیم میکند که ایشان را محق و طرف آنها را غیرمحق جلوه دهد. گمان ما این است که سازمان ملل احتمالاً بهائی بودن ایشان را برای اعضایی که رأی دادهاند، پوشانده یا با لابیهای قدرتمند بهائی و یهودی امریکایی، آنها را به انتخاب ایشان مجبور کرده باشد که دراینصورت کشورهایی که اکنون بهائی بودن ایشان را فهمیدهاند باید تقاضای تجدیدنظر دربارۀ وی را ارائه دهند تا فرد بیطرفی انتخاب شود.
اما سؤالاتی که از خود خانم نازیلا قانع مطرح است:
۱. آیا بهعنوان یک بهائی معتقد، خود را به آموزهها و متون اصلی رهبران بهائی (اعم از باب، دارندۀ مقام اعلی که مقبره او در اسرائیل زیارتگاه آنهاست؛ و بهاءالله و عبدالبهاء و شوقی) و به احکام و دستورهای تشکیلاتی که بیتالعدل صادر میکند، پایبند و موظف میدانید؟ (طبیعتاً باید قبول داشته باشید وگرنه بهائی شمرده نمیشوید) درمورد این پایبندی منتظر اقدامات آینده شما میمانیم.
۲. آیا هنگامیکه خود را معرفی میکردید، بهائی بودن خود را برای اعضای رأیدهنده در سازمان ملل بیان کردید؟
۳. باتوجهبه فعالیتهای ضدایرانی که قبلاً داشتهاید و در کتابتان (Human Rights, the UN and the Baha’is in Iran)، هم هویداست، چه تضمینی است که از این مقام برای فشار بیشتر بر ایران استفاده نخواهید کرد؟
۴. چه تضمینی وجود دارد که با اتوریتۀ این مقام، افراد بهائی را در سایر پستهای سازمان ملل وارد نکنید؟
۵. آیا از این به بعد، مثل سابق، در مجامع و کنفرانسهای بهائی که شرکت میکردهاید و در دفاع از بهائیت سخن میگفتهاید (مثل کنفرانس بهائی در تورنتو) شرکت میکنید و در این پست، حمایت بیشتری را نصیب آنان خواهید نمود؟
سؤالات دیگری هم هست که کمی بعد از شروع کار شما، مطرح خواهیم کرد.
