صفحه اصلی طلیعه صدای پای عدالت

صدای پای عدالت

0 خواندن ثانیه
0
0
520

وقتی برادران یوسف، پیراهن او را برای پدر به کنعان آوردند، پدری که از فراق پسر نابینا شده بود با شمیم پیراهن یوسف، چشمانش بینا شد و جان تازه گرفت. ما هرساله در آستانۀ ماه شعبان، شمیم پیراهن موعود عدالتگستر را استشمام میکنیم که در نیمۀ این ماه قدم به جهان گذاشت تا آخرین حجت حق باشد برای هدایت انسان و تحقق همه وعدههای الاهی. سال هزاروچهارصد هم مفتخر است که دوبار این رویداد را در ۹ فروردین و ۲۷ اسفند جشن میگیرد و انشاءالله به میمنت این تقارن، شاهد ظهور آن مولای مهربان هم باشد.

سال ۱۴۰۰، آستانۀ پانزدهمین سده شمسی است؛ سدهای که امید است تاریخساز شود و عظمت آیین الاهی را بیشازپیش در منظر جهانیان به نمایش گزارد، زیرا انسان خسته از ناکامی طرحهای بشرساخته بهسوی خداوند روی خواهد آورد تا در سایه اعتماد به پیام وحی، خود را از چنگال جنگ و فقر و ظلم و بیعدالتی نجات بخشد.

اکنون در آستانه ورود به بهار طبیعت و حلول سال نو، شمیم ماه شعبان طراوت مضاعفی مییابد. در ادبیات و فرهنگ ما انفاس مسیحایی که مردگان را حیات دوباره میبخشید، نماد حیات بخشیدن به کالبدهای بیجان بوده است، بهنوعی كه دم حیاتبخش او ضربالمثل شده، نفس مسیح یا دم مسیحایی نام گرفته و آن نسیم جانپروری است که نهتنها به جسمهای بیروح، جان میبخشد، بلکه همچون نسیم بهاران است که پس از زمستانهای سخت و طاقتفرسا که گیاهان را به کام سرما فرو برده، با وزش خود، رستاخیز زندگی را به طبیعت بازمیگرداند:

عیسینفسی، خضر رهی، یوسفعهدی

 جــــــممرتبهای، تاجوَری، شاهنشــــــانی      ( سعدی)

هوا مسیحنفس گشت و باد نافهگشای

درخت ســـبز شد و مرغ در خروش آمد         (حافظ)

زین دم عیسی که هر ساعت سحر میآورد

 عالــمی برخفــته ســــر از خاک بر میآورد       (عطار)

و غزل زیبایی كه بر زبان ماست:

مژده ای دل كه مســیحا نفسی میآید

كه ز انفاس خوشش بوی كسی میآید

از غم هجر مکن ناله و فریاد که دوش

 زدهام فالــــی و فریادرســـــــی میآید…

راستی چرا پیروان امروز و دیروز حضرت مسیح علیه‌السلام كه باید به پیروی از پیامبر خود حیاتبخش باشند، با زرادخانهها و كارخانجات تسلیحاتی خود سفیر مرگ و خون شدهاند؟ جنگهای صلیبی دیروز و جنگهای مستقیم یا غیر مستقیم امروز كار كیست؟ آیا سازندگان و سوداگران انواع تسلیحات آتشین و شیمیایی و اتمی، پیروان مسیحاند كه نفسش حیات میداد؟ چرا پاپها و كاردینالها بر سر این حکومتمداران بهظاهر مسیحی فریاد برنمیدارند كه شما چگونه ادعای پیروی حضرت مسیح میكنید كه بانی خشونت و خون و مرگ هستید؟

لابد میگویید مگر مدعیان مسلمانی داعشمسلك، پیرو پیامبر رحمتاند و از او رنگ میگیرند كه این مدعیان مسیحیت از عیسی رنگ گرفته باشند؟ آری، سخن درستی است، لیكن دم خروس نیرنگ اربابان سلاحساز غربی در ساخت داعشها و راهاندازی جنگهای نیابتی پیدا نیست؟ شگفتا كه كسی آن مكر را فهم نكند.

این سالهای رنج و شكنج بشریت سرانجام با بازگشت عیسای مسیح و انفاس شفاده و حیاتبخش او به همراه منجی مسعود، مهدی موعود، به پایان میآید و این راز زادروز مسیحایی است كه ز انفاس خوشش بوی كسی میآید؛ این است كه ناقوسها هم بانگ برداشتهاند كه:

این نویدی است كه فریادرسی میآید.

بارگذاری بیشتر مطالب مرتبط
بارگذاری توسط سردبیر
بارگذاری در طلیعه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

*

code

بررسی

داستانِ یک داستان: مروری بر کمپین “داستان ما یکیست”

چکیده هنگام ناآرامی‌های ایران در نیمۀ دوم سال ۱۴۰۱ شمسی، تشکیلات بهائی در ابتدا، ضمن همدلی…