عبداله ادریسی
دکترای روابط بین‌الملل و پژوهشگر ادیان و مذاهب
کلید واژه‌ها:
آئین بهائی، بهائیت، بهاءالله، برنامههای تبلیغی بهائی، بیت‌العدل جهانی، پیامهای بیت‌العدل درباره تبلیغ کودکان، فرقه (کالت)، تبلیغات فرقه‌ای، تعالیم بهائی، برنامه روحی، کتابهای روحی، کلاس بهائیان برای تبلیغ کودک و نوجوان، ممنوعیت تبلیغ کودک و نوجوان برای تغییر کیش و دین آنها، ازبکستان، اندونزی، ایران، سریلانکا، هند، یمن.
چکیده
برنامه‌‌ها و عملکرد بهائیان در موضوع تبلیغ کودکان به آیین بهائی اهمیت زیادی دارد. با توجه به دستور‌ها و رهنمود‌های بیت‌العدل برای تشکیل کلاس‌‌های اطفال، بهائیان باید برای کودکان کلاس‌‌هایی را تشکیل دهند و تا حد امکان کودکان غیربهائی بیشتری را در کلاسها شرکت دهند. طبق برنامه، به‌منظور بهائی کردن کودکان، مطالب اخلاقی جالبی که رهبران بهائی گفته‌اند، به کودکان آموزش داده می‌شود و کودکان کم‌کم به آیین بهائیت دعوت میشوند و پس از کودکان، خانواده‌‌های آنان نیز نسبت به بهائیت متمایل میشوند. در این مقاله توصیه‌‌های بیت‌العدل برای شکل‌دهی و برنامۀ کلاس‌‌های کودکان، بازگو شده است. همچنین شواهدی از فعالیت‌‌های تبلیغی بهائیان نسبت به کودکان در بعضی از کشورها و حساسیت زیاد مقامات کشور‌های مختلف نسبت به این مسأله، ذکر شده است. در ادامه، روش‌‌هایی که بهائیان برای کلاس‌‌های کودکان به‌کار می‌گیرند، به‌اختصار بیان شده است. در انتها نیز موضوع مهم تبلیغ کودکان و نوجوانان در ایران و فرمان بیت‌العدل به این کار مورد توجه قرار گرفته است.
مقدمه
جامعۀ بین‌المللی بهائی که به‌عنوان یک گروه با تمایلات فرقه‌گرایانه شناخته می‌شود، طی دهه‌‌های گذشته، به‌ویژه در ۴ برنامۀ پنج‌سالۀ اخیر، منتهی به سال ۲۰۲۱، با اجرای برنامههای فشرده و پیچیدۀ تبلیغی در مناطق روستایی و حاشیۀ شهرها، در کشور‌های جهان سوم، همواره قصد داشته است با جذب کودکان و نوجوانان به گروه‌های بهائی، بر آمار طرفداران و هواداران خود بیفزاید.
بهائیان در کشور‌های مختلف جهان، کلاس‌‌هایی را با عناوین مختلف مانند کلاس‌‌های نقاشی، موسیقی، سوادآموزی، زبان، مهدکودک و غیره، برای اطفال و کودکان برگزار می‌کنند. آنان افراد تشکیلاتی خود را برای برنامههای تبلیغ خانگی به اطراف گسیل می‌کنند و آنها اقدام به جمع‌آوری اسامی اطفال غیربهائی، در سنین ۵ تا ۱۲ ساله می‌نمایند. بهائیان به والدین این کودکان این‌گونه وانمود می‌کنند که کلاس‌‌های اطفال، به‌صورت کاملاً آزاد و در شرایط مناسب برگزار می‌شود. والدین هم معمولاً، با اعتماد به گفتار آنها و بدون بررسی و اعتبار‌سنجی حرف آنها، با اعزام فرزندان خود به این کلاسها موافقت می‌نمایند.
کلاسها معمولاً در منزل یکی از بهائیان فعال، تحت حمایت و نظارت مستقیم محفل محلّی بهائیان آن شهر، تشکیل می‌شود. معلم کلاس اطفال هم کار خود را با سرود‌ها و دعا‌های دسته‌جمعی و برنامههای بازی و سرگرمی شروع می‌کند؛ ولی به‌تدریج و در طول برنامه، پیام‌‌ها و تعالیم بهائی را به‌صورت اشاره و غیرمستقیم، طبق یک برنامه نامحسوس اعلام‌نشده، در ذهن اطفال معصوم و ازهمه‌جابی‌خبر، می‌نشاند! پس از آنکه مراحل اولیۀ کار انجام شد، والدین (عمدتاً مادران) به برنامه جشن در کلاس اطفال دعوت میشوند. در آنجا بچهها بعضی از آهنگ‌‌ها و سرود‌ها و مناجات‌‌ها را می‌خوانند، تا مادران با پیشرفت کار فرزندانشان آشنا شوند. در این موارد هم عبارات و کنایاتی از تعالیم بهائی بیان می‌شود؛ حتی در‌صورت مناسب بودن شرایط، ممکن است بزرگ‌تر‌ها نیز برای شرکت در جلسات و کلاس‌‌های بزرگسالان بهائی تشویق و دعوت شوند. این جلسات به کلاس روحی معروف است. چون اولیای بچهها، معمولاً گرفتار برنامههای روزانه هستند و وقت کافی ندارند، کلاس آنها معمولاً یک‌بار در هفته و در روز‌های آخر هفته تشکیل می‌شود.
ازآنجاکه کودکان و نوجوانان دانش و آموختۀ چندانی برای دفاع از هویت خود ندارند و تصور و شناختی هم از برنامههای تهاجم فرهنگی و تبلیغی بهائیان ندارند، نمی‌توانند دفاع و مقاومت مؤثری در برابر مبلغان و معلمان (انیماتورهای) آموزش‌دیده از خود نشان دهند. ویژگی سنی آنها و تبعیت آنان از احساسات و تمایل ایشان به برنامههای بازی و سرگرمی و قصه و داستان، زمینۀ مناسبی برای فعالیت مبلغان بهائی فراهم ساخته است.
به‌این‌ترتیب، بهائیان در مدت کوتاهی، از هر خانواده ۳-۲ حامی برای خود پیدا می‌کنند. زمانی نمی‌گذرد که محفل محلّی بهائیان، از طریق معلم کلاس و سایر مبلغان و مرتبطان خود، برنامه‌‌ها و فعالیت‌‌های خاصی را عرضه می‌کند و خانواده‌‌ها را به انجام آنها فرا می‌خواند.[۱] همان‌طور که ممکن است حدس بزنید، در این مرحله، بهائیان به‌تدریج مطالب بیشتری دربارۀ بهائیت، به اطفال معصوم و والدین بی‌اطلاع و از همه‌جا بی‌خبر، بروز می‌دهند!
مواردی مشاهده شده که پس از طی یکسال، همان معلّم بهائی که اجرای کلاس اطفال را به‌عهده داشته، به والدین، برای دست کشیدن از عقیده و دین خود و بهائی شدن، مطالب تبلیغی ارائه کرده است. این یکی از روش‌‌هایی است که بهائیت برنامههای تبلیغی خود را با احتیاط به اجرا می‌گذارد. این پروسۀ تغییر کیش و دین، به‌قدری با نرمی و به‌آهستگی انجام می‌شود که باورش برای عموم مردم دشوار است.
این‌گونه کلاس‌‌های اخلاق و برنامههای مناجات و روحی برای بزرگسالان، در کشور‌های مختلف همچون هند، پاکستان، مصر، بنگلادش، ایالات متحده، آذربایجان، ایران، … درحال اجراست. معمولاً چنین جلساتی بیشتر در شهر‌های بزرگ و گاهی در شهر‌های با جمعیت متوسط، برپا می‌شود. معمولاً پدران و مادرانی که درگیر شغل و گرفتاری روزمرۀ خود هستند، از وجود چنین برنامه‌‌هایی که دردسر آنها را کم می‌کند، استقبال می‌نمایند و هرگز از پشت پرده و مقاصد فرقه‌ای همسایۀ بهائی خود یا مبلغ بهائی، برای ارائۀ این خدمات اطلاعی ندارند. به‌این‌ترتیب و به‌طور ناخواسته، این نوع فعالیت بهائیان در هر کشوری می‌تواند گسترش یابد.
باید توجه کرد که تلاش برای تبلیغ دینی کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال به‌منظور تغییر دین و آیین آنها، امروزه در عموم جوامع و ملل، امری قبیح و مذموم تلقی می‌گردد. در کشور‌های مختلف، دستورالعمل‌‌ها یا قوانین بازدارند‌ه‌ای در این حوزه وجود دارد. معاهدات و کنوانسیون‌‌های بین‌المللی حقوق کودک و حقوق مدنی و سیاسی، که موردتوافق اکثر قریب‌به‌اتفاق کشور‌های جهان است، بر این دیدگاه صحه گذاشته‌اند.
همچنین فعالیت‌‌های تبلیغی فرقه‌ای در میان پیروان سایر ادیان، در جوامع چند دینی و چند فرهنگی، از آن جهت که می‌تواند موجب بروز سوءتفاهم و اختلاف و درگیری در میان خانواده‌‌ها شود و باعث اختلال در نظم مدنی و اجتماعی گردد نیز، دارای اهمیت است و دولت‌‌ها درجهت ممنوعیت آن اقدام می‌کنند.
استاندارد‌های دوگانه در تبلیغ و تربیت بهائی و نفی وحدت عالم انسانی
سران بهائی، علی‌رغم تأکید بر تبلیغ کودکان غیربهائی به بهائیت، براساس تعالیم خود، اجازه نمی‌دهند اطفال بهائی در مدارس غیربهائی تحصیل کنند! عبدالبهاء می‌نویسد: اطفال احباء ابداً جائز نیست که به مکتب‌‌های دیگران بروند، چه که ذلت امرالله است و به‌کلی از الطاف جمال مبارک محروم مانند. زیرا تربیتِ دیگر شوند و سبب رسوائی بهائیان گردند (مکاتیب، جلد۵، ص۱۷۰).
عبدالحسین آیتی، مبلغ مشهور بهائی، در کتاب خود می‌نویسد که فرستادن اطفال به مدارس غیربهائی، مانند مدارس مسلمین، پروتستان، یهود و زرتشتیان، گناهی بزرگ است و از طرف رئیسان بهائی ممنوع شده است (کشف الحیل، جلد۱، چاپ سوم ص۱۱۵)..
فاضل مازندرانی، نویسنده و مبلغ شهیر بهائی، از قول عبدالبهاء می‌نویسد: درخصوص بنات احباب مرقوم نموده بودی که به مدرسۀ ملل سایره می‌روند. فی‌الحقیقه این اطفال هرچند در آن مدارس اندک تعلیمی می‌گیرند، لکن اخلاق معلمات (خانم معلم‌ها) را در اطفال تأثیری، و از القای شبهات، قلوب بنات (دختران بهائی) را تغییر و تبدیلی. باید احبای الهی مدرسه‌ای از برای بنات تهیه و تدارک نمایند که معلمات، بنات را به تربیت الهیه تربیت نمایند، اخلاق ربانی (بهائی) بیاموزند (امر و خلق، جلد۳، صفحه ۳۳۹).
این کمال ناجوانمردی را نشان می‌دهد که بهائیان افراد مسلمان و غیربهائی را به مدارس خود دعوت کرده و با تعالیم بهائیت آشنا می‌کنند، ولی اجازه نمی‌دهند فرزندانشان به مدارس غیربهائی بروند و با اعتقادات دیگران آشنا شوند.
یک بام و دوهوای تعالیم و فعالیت تبلیغی بهائی
طبق اعلامیۀ جهانی حقوق کودک، مصوب ۲۰ نوامبر ۱۹۵۹مجمع عمومی سازمان ملل متحد و کنوانسیون حقوق کودک مصوبۀ ۲۳ نوامبر ۱۹۸۹ مجمع عمومی سازمان ملل متحد ـ که بیش از ۱۶۶ کشور آن را امضاء کردهاند و تقریباً در همۀ کشورها اجرایی شده است ـ اطفال و کودکان و نوجوانان زیر ۱۸ سال باید در مقابل ترویج تعصبات مذهبی و نژادی و تلاش برای تغییر دین آنان مصون بوده و حمایت شوند. حال با توجه به این مسأله، سران بهائی که تربیت دیگران و نظام آموزشی جدید را برای اطفال خود صلاح نمی‌دانند؛ چگونه اطفال مردمی را که بهائی نیستند، در کشور‌های مختلف، به‌ویژه کشور‌های جهان سوم و در حال توسعه، به جلسات و حلقههای مطالعه و کلاس‌‌های آموزشی کودکان و نوجوانان دعوت کرده و تحت تبلیغ غیرمستقیم و مستقیم قرار می‌دهند؟!
تلاش و برنامه‌ریزی بیت‌العدل برای تبلیغ کودکان و نوجوانان
بیت‌العدل، رهبری بهائیت در حیفا، تبلیغ برای بهائی‌سازی کودکان را علناً در بعضی از پیام‌‌ها اظهار می‌کند و بهائیان را موظف می‌کند که با تبلیغ بیشتر، گروه بیشتری (از کسانی که وارد برنامههای تبلیغی بهائی میشوند) را وارد جامعۀ بهائی نمایند. نوعاً این هدف را در قالب الفاظ عمومی، مثل آموزش و رشد جهانی و همکاری بین‌المللی، متمدن‌سازی و رسیدن به نظم بدیع جهانی (البته در سایه رهبری بیت‌العدل و آیین بهائی) بیان می‌کند. این موضوع در قسمت‌‌هایی از پیام بیت‌العدل خطاب به هیات‌‌های مشاورین قارهای (۲۸ دسامبر ۲۰۱۰) چنین آمده است:
“در پیام رضوان امسال، ابعاد فرایند تبلیغ را که در طیّ چهار نقشۀ متوالی مستمرّاً سرعت گرفته و موجب افزایش توانمندی احبّا برای فعّالیّت در سطح مردمی شده است، توصیف نمودیم. این چشم‌انداز به‌راستی شگفت‌انگیز است. بیش از ۳۵۰۰۰۰نفر در سراسر عالم اوّلین دورۀ مؤسّسه(روحی) را گذرانده‌اند و توانایی برای ایجاد یک الگوی زندگی ممتاز به خصلت نیایش به نحو محسوسی افزایش یافته است. درمحیط‌‌های گوناگون و در همۀ قارّات … تعداد کلّ کسانی که بالقوّه می‌توانند در مقام معلّمین کلاس‌‌های کودکان خدمت کنند در طیّ پنج سال تقریباً دو برابر شده و به حدود ۱۳۰۰۰۰ نفر بالغ گشته است. این افزایش به جامعۀ بهائی امکان داده است که به نیاز‌های روحانی پاسخ گوید. در طیّ همان مدّت، شش برابر شدن توانمندی برای کمک به نوجوانان به‌منظور گذر از چنین مرحلۀ بحرانی حیاتشان نشان‌های از میزان تعهّد جامعه نسبت به این گروه سنّی است.
فرصت‌‌های حاصله از اقدامات هدفمند شخصی احبّا، یا احیاناً فعّالیّت‌‌های یک مهاجر داخلی، درجهت شروع مکالمات هدفمند و پرمحتوا با ساکنان محل، نحوۀ آغاز فرایند رشد در یک محدودۀ جغرافیایی را تعیین می‌کند. یک حلقۀ مطالعه، مرکّب از چند دوست یا همکار، کلاسی برای چند کودک محلّه، گروهی برای نوجوانان در ساعات بعد از مدرسه، یک جلسۀ دعا برای دوستان و بستگان. هریک از این اقدامات می‌تواند محرّک رشد باشد… انسجام حاصله بین فعالیت‌‌های اساسی در داخل هر محدودۀ جغرافیایی، باید به میزانی برسد که در مجموع بتوان یک برنامۀ نوپا برای ترویج و تحکیم پایدار امرالله را مشاهده نمود. بدین معنا که جلسات دعا، کلاس‌‌های کودکان و گروه‌های نوجوانان، با هر ترکیب و هر تعداد، توسّط کسانی اداره می‌شود که دوره‌‌های متسلسل مؤسّسۀ آموزشی را طیّ کردهاند و به آن بینش تقلیب و تغییر فردی و جمعی که این دورهها ترویج می‌دهند، پایبندند. این نخستین حرکت منابع انسانی در میدان عمل سیستماتیک و اوّلین نمادِ پیشرفت از نماد‌های متعدّدِ یک فرایند رشد پایدار است…”
الف) دستور بیت‌العدل به بهائیان برای شروع فعالیت کلاس‌‌های اطفال
بیت‌العدل جهانی، بالاترین نهاد رهبری بهائیان، که در حیفا مستقر است، عقیده دارد با را‌ه‌اندازی و گسترش کلاس‌‌های اطفال و دعوت اطفال و کودکان غیربهائی به این کلاسها، بهائیت می‌تواند به درون جوامع محلی نفوذ کند و این‌گونه، ریشه‌‌های بهائیت در جوامع غیربهائی و بیرونی تقویت خواهد شد. مواردی از این دست را در زیر می‌بینید.
«کلاس‌‌های آموزش روحانی کودکان و نوجوانان، موجب تقویت ریشه‌‌های امر بهائی در میان مردم محلی خواهد شد!» (پیام بیت‌العدل جهانی، به تاریخ ۲۷ دسامبر ۲۰۰۵).
«با درک خواستۀ اطفال و کودکان در سراسر جهان و نیاز آنها به کسب آموزش روحانی، مبلغان و تیوتر‌های بهائی تلاش خود را بیش از پیش گسترش دهند تا کلاس‌‌های درس اخلاق بهائی برای آنها جذابیت یابد و ریشه‌‌های بهائیت، در جامعه غیربهائی بیرونی تقویت شود» (از پیام بیت‌العدل جهانی، می ۲۰۰۸).
«هرگز نباید اجازه دهید آنان در سراسر دنیا، نیاز فرزندان به دروس بهائی و شکوفا ساختن ظرفیت و توانایی روحانی آنها و ایجاد پایه‌‌های شخصیت اصیل و صحیح (بهائی) در آنها را فراموش کنند!» (از پیام بیت‌العدل جهانی، ۲۰ اکتبر ۲۰۰۸).
افزایش مستمر و مداوم فعالیت‌‌های تبلیغی اصلی و محوری (کلاس‌‌های تبلیغ اطفال و نوجوانان، کلاس‌‌های روحی و جلسات مناجات بهائی برای بزرگسالان) که توسط مؤسسه آموزشی بهائی در هر کشور، دنبال می‌شود، الگوی پایداری برای گسترش و تحکیم فعالیت تبلیغی بهائیان فراهم می‌آورد، که به‌سرعت نهادینه شده و طبیعی به‌نظر خواهد رسید! به‌تدریج که مبتدیان به این فعالیت‌‌ها بپیوندند و امر بهائی را تصدیق کنند، اقدامات و فعالیت تبلیغی بهائی، به‌صورت فردی و جمعی، به اوج خواهد رسید. با اقدامات و تلاشی که بهائیان انجام خواهند داد، حتی اگر درصدی از این تازه باوران به بهائیت، در دوره‌‌های آموزشی مؤسسه آموزش بهائی ثبت نام کنند، مجموعۀ بزرگی از نیروی انسانی، برای فعالیت در زمینۀ تبلیغ برای بهائیت، فراهم خواهد شد. هنگامی‌که این فعالیت‌‌ها با جدیت و پشتکار در کلاستر‌ها (خوشه‌ها/ واحد‌های جغرافیایی در تقسیم‌بندی مناطق کشوری، برای فعالیت تبلیغی بهائیان) دنبال شود؛ مجموعۀ این فعالیت‌‌ها شرایط مطلوبی را فراهم خواهد کرد که زمینه‌ساز شروع برنامههای گسترده تبلیغی بعدی بهائی خواهد شد (از پیام بیت‌العدل جهانی به مشاورین قارهای، ۲۷ دسامبر ۲۰۰۵).
«براساس تجربیات ارزشمندی که در این حوزه جمع‌آوری شده، مؤسسات آموزشی و تبلیغی بهائی باید فعالیت مستمری در جوامع غیربهائی اطراف خود، برای شروع پروسه «دخول افواج مقبلین به بهائیت» آغاز نمایند. حلقههای مطالعاتی بهائی، که با برگزاری دوره‌‌های تکمیلی و کمپین (پویش)های خاص تقویت خواهد شد، توانایی خود را برای ایجاد ساختار مناسب برای انجام پروسۀ آموزش روحانی (مطالب بهائی) در متن جامعه و در میان غیربهائیان، نشان داده‌اند» (از پیام بیت‌العدل جهانی، ۹ ژانویه ۲۰۰۱).
ب) تشکیلات بهائی درصدد برگزاری کلاس تبلیغی، حتی برای اطفال ۵ ساله است
دارالتبلیغ بین‌المللی بهائی (ITC)، دیگر نهاد تشکیلاتی و مهم بهائی در عرصۀ بین‌المللی ـ که با نظر اعضای بیت‌العدل منصوب میشوند و زیر نظر مستقیم آن به برنامه‌ریزی و ادارۀ فعالیت تبلیغی جامعۀ بین‌المللی بهائی در سراسر جهان می پردازد ـ مترصد گسترش کلاس‌‌های تبلیغی متنوع، در کشور‌های مختلف جهان و به دام انداختن حتی اطفال ۵ ساله است.
“همان‌گونه که اطلاع دارید بیت‌العدل جهانی، در پیام رضوان ۲۰۱۰، از دارالتبلیغ بین‌المللی خواسته است توجه ویژ‌ه‌ای به برگزاری کلاس تبلیغ اطفال مبذول دارد و به “ارائۀ تحلیلی از تجربیات به‌دست آمده در چند کلاستر تعیین‌شده در سال جاری ـ که نمونه‌ای از واقعیات اجتماعی متنوع موجود بوده و الگو و چراغ راهنمایی برای مباحث عملیاتی برای را‌ه‌اندازی و تأسیس کلاس‌‌های منظم تبلیغی، برای سنین مختلف، در مناطق حومه شهری و روستایی خواهد شد ـ بپردازد.” امیدواریم در طول سال جاری، درمورد سازماندهی کلاس‌‌های کودکان، جلسات و گفت‌وگو‌هایی با تمام هیئت‌‌های مشاورین قارهای داشته باشیم و به‌عنوان اولین گام، قصد داریم ابتدا به بررسی اولیه چند کلاستر گزینش‌شده در هر قاره بپردازیم، تا زمینۀ عملی برای فهم واقعیات و مباحث جاری را کسب نماییم.
سن اطفال شرکت‌کننده در این کلاسها، براساس گروه‌بندی زیر است:
سطح ۱- ۶-۵ ساله،
سطح ۲- ۷-۶ ساله،
سطح ۳- ۸-۷ ساله.
گرچه سطح ۱ می‌تواند کودکان سنین مختلف را بپذیرد؛ ولی باید تلاش شود، در دو سطح بعدی، گروه سنی اطفال، دقیقاً رعایت شود.»
ج- کلاس‌‌های تبلیغ بهائی کودکان، موجب جذب و جلب خانواده‌‌ها به بهائیت می‌شود
یکی از مسائل مهمی که در کنار تبلیغ کودکان به آیین بهائی و به دلیل آن وجود دارد، این است که خانواده‌‌های آن کودکان به بهائیت جذب میشوند. درواقع برنامههای تبلیغ کودکان زمینه‌ساز جلب تدریجی والدین آنها و برپایی جلسات تبلیغی اولیای آنها می‌شود. از این روش در کشور‌های مختلف استفاده کردهاند. اگرچه این موضوع قابل پیش‌بینی است، اما اهمیت آن به قدری است که این مسأله به‌طور مشخص در پیامهای بیت‌العدل موردتوجه قرار گرفته است تا روش کار یکسان‌سازی شود. در زیر بخشی از پیام مورخ ۱۹ اکتبر ۲۰۰۷ بیت‌العدل خطاب به یک فرد بهائی، چنین آمده است:
دوست بهائی عزیز،
نامۀ شما… دربارۀ کلاس‌‌های اطفال … توسط ایمیل دریافت شد… اینک از ما خواسته شده تا پاسخی به شرح زیر برایتان ارسال نماییم.
«توجهات عمیق شما نسبت به آموزش و تعلیم کودکان بهائی و نیز خواست و تمایل شما برای یک برنامه آموزشی ـ تبلیغی کشوری، که مطابق با یک برنامه مدون و طراحی‌شده باشد؛ قابل تقدیر است… .
چنانچه پیشنهاد‌هایی دربارۀ ماهیت و محتوای چنین برنامه‌ای در سطح ملّی دارید، پیشنهاد می‌کنیم نظرات خود را با محفل ملی کشورتان درمیان بگذارید. درخصوص کلاس اطفال در محلّه‌ها، این قطعاً یکی از جنبه‌‌های پیشرفت و توسعۀ امر بهائی است که، بدون شک، توجه خانواده‌‌های زیادی را به‌سوی بهائیت و تعلیم اخلاقی فرزندانشان جلب خواهد کرد؛ و بهائیان نباید تأثیر و نقش فرزندان خود را در این موضوع کم‌اهمیت تلقی کنند. گزارش‌‌های زیادی دربارۀ اهمیت نقش کودکان بهائی در این کلاسها، به‌عنوان تشکیل دهندۀ هویت بهائی دریافت کرده‌ایم، که می‌توانند بر کودکان غیربهائی تأثیرگذار باشند.
مایلیم شما را نسبت به دعاگویی اعضای بیت‌العدل در ارض اقدس، برای توفیق بیشتر تلاش‌‌های شما در پیشبرد امرالله (بهائیت) و اینکه کلاس‌‌های درس اخلاق اطفال، موجب جلب تأییدات جمال ابهی شود، دلگرم نماییم.»
د- هدف بهائیان: افزایش هرچه بیشتر اطفال غیربهائی (جامعۀ بیرونی) در این کلاسها
یکی از مواردی که مورد توجه خاص بهائیان است، افزایش تعداد کودکان غیربهائی در کلاس‌‌هایی است که برای آنان برگزار می‌کنند. هرچه تعداد بیشتری از کودکان در کلاس‌‌های اطفال شرکت کنند، از نظر بیت‌العدل بهتر است و به همین دلیل با توجه به شهر و محلهای که کلاس در آن برگزار می‌شود، باید روشی پیدا کرد که حضور حداکثری کودکان اتفاق بیفتد. این مسأله به‌وضوح در پیام مورخ ۲۲ نوامبر ۲۰۰۹ بیت‌العدل، خطاب به یک فرد بهائی، ذکر شده است:
«دوست بهائی عزیز
بیت‌العدل جهانی نامه مورخ …. شما را، که در آن خواستار توضیحات دربارۀ کلاس‌‌های اطفال شدید، دریافت نمود. توجه و خواست شما نسبت به تعلیم وتربیت مؤثر برای کودکان بهائی موجب تقدیر و تشکر است. بیت‌العدل احساس می‌کند که مباحث مطروحه از جانب شما، باید در چارچوب توسعۀ جاری در دنیای بهائی درنظر گرفته شود و در این رابطه از ما خواسته شده تا توضیحات زیر به اطلاع شما رسانده شود.
برپایی کلاس‌‌های اطفال، که یکی از فعالیت‌‌های محوری برنامه پنج‌ساله است، به‌منظور تأمین نیاز آموزش روحانی کودکان تا ۱۱ سال صورت می‌گیرد. نگاه رو به بیرون بهائیان در سراسر جهان، به این بخش از خدمات تبلیغی بهائی، موجب شده تا تعداد بیشتری از کودکان در این برنامه‌‌ها شرکت جویند که باید همچنان این حرکت دنبال شود. به‌ویژه، جوامع بهائی، بیش از پیش به این ایده می‌اندیشند که مطالب کلاس اطفال بهائی را، بدون توجه به اینکه آیا اطفال دارای پیشینه بهائی هستند یا خیر، به همۀ اطفال عرضه کنند. واضح است که این امر، پیامد‌هایی برای سازماندهی و هماهنگی کلاسها دارد. همچنین تأثیر عمیقی بر دیدگاه جامعۀ بهائی درخصوص تعامل و رابطۀ آن با جامعۀ بیرونی و پیرامونی آن دارد.
البته این مطلب به معنای لزوم برنامه‌ریزی متمرکز بیشتر برای کلاس‌‌های اطفال نیست، بلکه در هر شهر و محلهای، باید ملاحظه کرد که چگونه می‌توان تعداد بیشتری از کودکان را تحت پوشش فعالیت تبلیغی قرار داد. براین‌اساس، موضوع تشکیل کلاس اطفال با برنامه‌ریزی قبلی و کلاس‌‌های اطفالی که در خانه‌‌های بهائی در محلهها برپا می‌شود، نباید به‌عنوان رویکرد‌های دوگانه تلقی گردند؛ بلکه باید آن را یک مشکل اجرایی درنظر گرفت، که با توجه به محدودیت قطعی منابع انسانی جامعۀ بهائی و اولویت‌‌های موجود در آنجا، به آن پرداخته شود.
در نامه‌ای که در تاریخ ۱۹ اکتبر ۲۰۰۷، از سوی بیت‌العدل جهانی خطاب به شما ارسال گردید، بیان شد که کلاس‌‌های اطفال محلهای می‌تواند نقش اساسی در حوزۀ شما داشته باشد؛ همان‌طور که در موارد بسیار دیگری نیز، هنگامی‌که اطفال بهائی، همراه با اطفال و کودکان غیربهائی، در این کلاسها شرکت می‌کنند، منجر به تحکیم هویت بهائی در اطفال گردیده است. شواهد بررسی‌شده در سال گذشته، مؤید پتانسیل این کلاسها در اثرگذاری است. انتظار می‌رود با تجربه‌اندوزی و مشورت با مؤسسات بهائی ذیربط، کلاس‌‌های اطفال تشکیل‌شده در محلهها، با حضور اطفال همسایگان، به‌طور مداوم بهبود یابند تا به سطح و استاندارد کلاس‌‌های متمرکز اطفال بهائی برسند، یا حتی از آنها پیشی بگیرند!
امید است نظرات و دیدگاه‌‌های فوق‌الذکر برای شما مفید واقع شود. چنانچه سؤالات بیشتری در مورد آموزش تبلیغ بهائی اطفال در جامعۀ خود دارید، آنها را ابتدا با محفل ملی کشور خود درمیان بگذارید.»
ه- درخواست از بهائیان برای تشویق اطفال غیربهائی به تسجیل و بهائی شدن!
پس از اینکه بهائیان کودکان را مورد تبلیغ قرار دادند، تلاش برای بهائی کردن و تسجیل آنان در تشکیلات بهائی نیز صورت می‌پذیرد. بیت‌العدل دراین‌مورد چنین اجاز‌ه‌ای را به محافل داده است:
هر محفل بهائی می‌تواند اعلام تصدیق و بهائی شدن طفل بهائی، که دارای والدین غیربهائی باشد را بپذیرد و نام او را به‌عنوان کودک بهائی ثبت و ضبط نماید، به‌شرط آنکه والدین آن کودک، راضی به این اقدام باشند (قسمتی از پیام بیت‌العدل جهانی به محفل ملّی بهائیان بریتانیا، ۱۹ ژانویه ۱۹۸۲).
عملکرد تبلیغی و تشکیلاتی بهائیان
اگرچه این‌گونه توصیه‌‌های بیت‌العدل برخلاف اعلامیه و کنوانسیون حقوق کودک است، ولی مبلغان و مهاجران بهائیِ مطیع دستورات تشکیلاتی، حاضرند به قیمت از دست دادن خانه و کاشانه، اخراج از کشور میزبان، پرداخت جرائم مادی و معنوی و …، قوانین و مقررات کشوری و بین‌المللی را نقض کنند و مطمئن هستند که جامعۀ جهانی امر ـ که از مساعدت مادی و معنوی برخی دولت‌‌ها برخوردار است ـ با صدور اعلامیه، فشار بر دولتمردان، ایجاد کمپین‌‌های حمایتی در فضای مجازی و برگزاری تظاهرات از آنها حمایت می‌کند! به نمونه‌‌های زیر، در کشور‌های مختلف، توجه فرمایید:
فعالیت‌‌های تبلیغی بهائیان در هند
۱- چند سال قبل، چند تن از بهائیان، درحالی‌که اطلاعات حساس دولتی به همراه داشتند، در هند بازداشت شدند. سپس مشخص شد که بعضی از آنها اسناد جعلی تابعیت (پاسپورت) دارند. بریده روزنامۀ مربوط به اعلان این خبر نیز منتشر شده است.
http://panchgani-bahais.blogspot.com
۲- مؤسسه آموزشی بهائی در هند، از مدت‌‌ها قبل، تحت نظارت مسؤولان کشور هند است و بنا بر خواست و اصرار افکار عمومی مردم آن کشور، برای مدتی تعطیل گردید. زیرا فعالیت‌‌های مرموزی که آنها تحت عنوان «فعالیت اجتماعی» دارند، می‌تواند عواقب هشداردهند‌ه‌ای داشته باشد. در اینجا چند سؤال و ابهام، برای شهروندان متعهد و مسؤول هر کشور، پیش می‌آید:
- آیا مطالبی که در کلاس‌‌های اخلاقی ـ اجتماعی در مدارس و دانشگاه‌‌ها آموزش داده می‌شود، کافی نیست که به فعالیت دینی چنین گروه‌هایی نیاز باشد؟
- چرا باید گروه‌های اقلیت، به فعالیت و تبلیغ در میان افراد پیرو سایر ادیان بپردازند؟ آیا آنها نباید فعالیتشان را به اعضای گروه خود محدود سازند؟
- آیا فعالیت مبلغان و تیوتر‌های بهائی و جزوات آنها، مورد تأیید مراجع حکومتی است؟ آیا برگزاری چنین کلاس‌‌هایی نباید با اطلاع و تأیید مراجع رسمی و حکومتی باشد؟
- در برنامۀ تبلیغی بهائیان، کودکان در سنین ۵ تا ۱۲ سال، تحت تبلیغ و مدیریت افراد ناشناس قرار می‌گیرند. معمولاً هرچه در این سن، به کودکان و نوجوانان گفته شود، آنها می‌پذیرند. آیا شهروندان ما نباید دربارۀ این‌گونه فعالیت‌‌ها و اقداماتی که به‌صورت محرمانه، بی سروصدا در شهرها و مناطق مختلف کشور روی می‌دهد؛ حساس باشند؟
- آیا دین رسمی و اکثریت مردم کشور و فرهنگ حاکم بر کشور، فاقد ارزش‌‌های اخلاقی و فرهنگی لازم و مناسب برای کودکان جامعه است که مجبور شویم فرزندان خود را، به‌دست پیروان و مبلغان گروه‌های آیینی کوچک (بهائیت)، که از خارج هدایت میشوند، بسپاریم؟
فعالیت تبلیغی بهائیان برای اطفال در سریلانکا
به گزارش سایت بهائی و به نقل از خبرگزاری سریلانکا، فعالیت تبلیغی بهائیان در سریلانکا زیر ذره‌بین قرار گرفته و مسؤولان از آنها خواسته‌اند به فعالیت‌‌های اغفال‌کننده نسبت به اطفال و جوانان سریلانکایی خاتمه دهند؛ در غیراین‌صورت باید منتظر عواقب کار‌های خود باشند.
http://panchgani-bahais.blogspot.com
فعالیت بهائیان در منزل یک دکتر داروساز و تحت عنوان برنامههای معنوی دنبال می‌شود. ماموران پلیس پس از شناسایی محل، به‌دنبال یافتن اسامی اطفال شرکت‌کننده در برنامه‌‌ها و منبع مالی این برنامه، به جست‌وجوی منزل چند بهائی دیگر پرداختند.
مسؤولان دولتی بخش حقوق کودکان و مسؤول دولتی امور وحدت ملی، به همراه راهبان بودایی و پدر روحانی کلیسای بولا والانل و پلیس ناحیه ناگامبو و حدود ۵۰ تن از روستائیان منطقه آکارا پانا‌ها از بهائیان خواسته‌اند تا دربارۀ موارد زیر توضیح دهند:
۱- بهائیان با متون تبلیغی آیین خود، اقدام به آزار (اغفال) دینی کودکان و نوجوانان کردهاند.
۲- بهائیان جوانان سریلانکایی را در پوشش برنامههای معنوی و عرفانی اغفال می‌کنند.
۳- برنامههای بهائی موجب بروز رفتار‌های نامناسب و روابط جنسی قبل از ازدواج در جوانان ما شده است.
۴- بهائیان مبادرت به تماس تبلیغی با فرزندان کمتر از ۱۵ سال، بدون اجازه اولیای آنها کردهاند.
۵- از نوجوانان خواسته شده بهائیت را بپذیرند و این مطلب را از والدین خود مخفی نگهدارند.
۶- منبع مالی برنامههای بهائی از کجا تامین می‌شود؟
تجمع‌کنندگان سؤالات بیشتری دربارۀ محتوای مطالب و جلسات اطفال داشتند ولی با توجه به پاسخ‌‌های مبهم نمایندگان جامعه بهائی، مبنی براینکه هدف کلاسها تحول روحانی اطفال و نوجوانان است؛ مسؤولان روحانی بودائی و مسیحی از بهائیان سؤال کردند که آنها از کجا متوجه شده‌اند فرزندان بودایی و مسیحی نیاز به تحول روحانی و تغییر کیش و دین خود دارند؟ چرا برنامههای مشابهی برای کودکان و نوجوانان بهائی ترتیب نمی‌دهند و از روحانیان مسیحی و بودایی دعوت نمی‌کنند تا برای آنها سخنرانی کنند و مباحث اخلاقی و روحانی را طرح نمایند؟ آنان به مسؤولان تشکیلات و مبلغان بهائی هشدار دادند که از تکرار این برنامه‌‌ها خودداری کنند و در غیراین‌صورت منتظر عواقب کار‌های خود باشند.
مسؤولان دولتی و دینی محلی از بهائیان خواستند تا این‌گونه فعالیت‌‌های تبلیغی را متوقف سازند و آرامش محل را برهم نزنند. بهائیان با ابراز اینکه “اظهار عقیده آزاد است” اقدامات خود را مجاز دانستند ولی نماینده پلیس محلی به آنها گفت آیا آزادی بیان و اظهار عقیدۀ مورد نظر آنها به معنای اجازۀ تماس با کودکان و نوجوانان برای تبلیغ و تغییر دین آنها است؟ درحالی‌که آنها به‌اندازۀ کافی قادر به تشخیص خیر و صلاح خود نیستند. افسر پلیس به آنها اخطار کرد اگر فوراً فعالیت خود را متوقف نکنند، او با توسل به قانون و حکم دادگاه فعالیت آنها را متوقف خواهد کرد.
وقتی از بهائیان سؤال شد که چرا اقدام به تشکیل جلسۀ تبلیغی برای فرزندان و نوجوانان سایر ادیان می‌کنید؟ پاسخ دادند که دراین‌مورد دستور‌هایی از مرکز جهانی بهائی در حیفای اسرائیل و نیز مراکز بهائی در هند و انگلستان برای آنها می‌رسد و آنها باید آنها را اجرا کنند.
پلیس سریلانکا همچنین به بهائیان اعلام کرد که طبق اطلاعات ادارۀ مهاجرت کشور، ظاهراً برخی از اتباع مالزیایی و هندی در معبد بهائی سریلانکا ساکن هستند. معمولا افراد خارجی باید فقط برای بازدید از معبد بهائی مراجعه کنند. با سوءظن پلیس، مرکز بهائی و خانۀ دکتر داروساز بهائی (آقای اشارا) مورد بازرسی قرار گرفت و مدارک و اطلاعاتی دربارۀ فعالیت بهائی آنها از آنجا جمع‌آوری شد.
پلیس بلافاصله تعدادی بهائی را به اتهام برهم زدن آرامش و نظم محلی و انجام اقدامات و تحریکات ضدملی بازداشت کرد. مدارک مربوط به ارتباط و اخذ دستور از اسرائیل (بیت‌العدل) و هند و انگلستان هم ضبط شد.
پلیس قصد دارد تحقیقات بیشتری در این زمینه به عمل آورد.
فعالیت تبلیغی بهائیان و بازداشت و محاكمه ۳ فعال و مبلغ بهائی دراندونزی
به نوشته یك نشریۀ انگلیسی‌زبان اندونزیایی، پلیس اندونزی ۳ بهائی را به اتهام تبلیغ و اقدام برای تغییر دین اطفال مسلمان در لامپانگ (تیمور) و سوماترا بازداشت كرده است؛ زیرا این كار برخلاف ضوابط و مقررات جاری اندونزی است. به موجب “قانون حمایت از اطفال“، هركس تلاش و اقدامی درجهت تغییر دین اطفال به دین دیگری انجام دهد، به تحمل ۵ سال زندان، یا جریمه نقدی حدود ۱۰۰۰۰ دلار یا تحمل هر دو مجازات، محكوم خواهد شد. بهائیان به‌موجب این قانون محاكمه و محكوم شده‌اند. ظاهراً افراد مبلغ كلاس‌‌هایی برای اطفال برگزار كرده و اطفال غیربهائی را در آن كلاس‌‌ها تحت تبلیغ قرار می‌دادند. در سال ۲۰۰۰، تقریباً پس از ۳۰ سال، ممنوعیت فعالیت بهائیان در اندونزی برداشته شد، مشروط بر آنكه اقدام به فعالیت تبلیغی برای تغییر دین مردم اندونزی نكنند. جامعه بهائی این موضوع را به كمیسیون حقوق بشر اندونزی ارجاع داد و كمیسیون مزبور نیز درخواست آنها را به وزارت امور ادیان برگرداند.
در اكتبر ۲۰۱۰، ابتدا یك فرد و سپس ۲ فرد بهائی دیگر، به اتهام تبلیغ برای تغییر دین اطفال بازداشت شدند. آقای قهرونی به اتهام سوءرفتار با اطفال و تبلیغ آنها به دیانت بهائی محاكمه شد (در شهر سوكادانا در ایالت لامپانگ واقع در شبه‌جزیرۀ سوماترا). به دنبال آن، مردم زیادی اقدام به راه‌پیمایی و تظاهرات كرده و خواستار انحلال تشكیلات بهائی و ممنوعیت فعالیت جامعۀ بهائی شدند.
در پرونده دیگر، ۲ فرد بهائی، در ۲۱ اكتبر ۲۰۱۰ در همان دادگاه تحت پیگرد قرار گرفتند. نام آنها كاك رونی (۵۰ ساله) و ایوان پوروانتو (۴۵ ساله) ذكر شده است. ظاهراً این دو نیز كلاس‌‌های تبلیغی برای اطفال در مناطق روستایی برگزار می‌كردند.
در فوریه ۲۰۱۱ مجمع علمای مسلمان اندونزی، فهرستی از “گروه‌ها و فرقه‌های غیرقابل‌قبول” منتشر كردند كه نام بهائیت هم در آن ذكر شده است.
دولت اندونزی انتظار دارد كه ادیان رسمی برطبق ضوابط و آیین‌نامه‌های صادره از سوی وزارت امور ادیان و سایر دستگاه‌‌های حاكمیتی فعالیت نمایند. برخی از این ضوابط عبارتند از:
– ضوابط ساخت اماكن دینی، عبادتگاه و محلهای پرستش (فرمان دولتی ۱/۱۹۶۹).
– ضوابط تبلیغ و ترویج دین (حكم وزارتی ۷۰/۱۹۷۸).
– كمك‌‌های خارجی به مؤسسات و نهاد‌های دینی در اندونزی (حكم وزارتی ۲۰/۱۹۷۸).
– ضوابط و شرایط تغییر دین (۷۷/۱۹۷۸).
همچنین قانون حمایت از اطفال و كودكان (۲۳/۲۰۰۲) كه بیان می‌دارد “هركس درجهت تغییر دین اطفال و كودكان اقدام كند، به ۵ سال حبس یا پرداخت ۱۰۰۰۰ دلار، یا هر دو محكوم خواهد شد”.
دولت انتظاردارد گروه‌های دینی و سازمان‌‌های اجتماعی برای برپایی مجالس دینی و مناسبت‌‌های عمومی مجوز اخذ كنند. اجازه‌ها به‌صورت یكسان و بدون تبعیض صادر می‌شود، مگر آنكه احتمال تحریك پیروان سایر گروه‌های دینی یا برهم خوردن نظم عمومی در آن منطقه داده شود.
مبلغان بهائی براساس “قانون حمایت از اطفال و كودكان” (۲۳/۲۰۰۲) محاكمه شدند، زیرا آنها اقدام به تغییر دین كودكان ۱۰-۹ سالۀ سایر ادیان نموده بودند.
جرایم زیر درمورد ۳ مبلغ بهائی اثبات گردید:
۱- تلاش برای تغییر دین كودكان مسلمان به بهائیت، در پوشش “كلاس درس اخلاق كودكان”.
۲- تلاش برای تغییر دین نوجوانان با پوشش دروغین”برنامههای روحانی برای نوجوانان”.
۳- ارائه اطلاعات غلط به دولت اندونزی: بهائیان دستگیرشده پذیرفتند كه بهائی هستند، ولی به دروغ خود را مسلمان معرفی كرده‌اند.
۴- برهم زدن صلح و آرامش و نظم عمومی جامعه، از طریق تلاش برای تغییر كیش افراد سایر ادیان؛ زیرا گرچه قانون اجازۀ ایراد سخنرانی برای هم‌كیشان را می‌دهد، ولی آنها نباید برای تغییر كیش پیروان سایر ادیان تلاش كنند.
پس از قرائت دستورالعمل فعالیت مبلغان (Manual)، دادگاه اظهار داشت، “كاملاً آشكار است كه این مطالب صرفاً با هدف تغییر كیش افراد استفاده می‌شود.”
كودكان در دادگاه شهادت دادند كه معلّم كلاس بهائی، اقدام به تخریب چهرۀ پیامبران ابراهیم، موسی، عیسی و محمد علیهم السلام كرده است. همچنین معلّم بهائی نسبت به سلمان رشدی نظر مثبتی ارائه كرده بود.
والدین اطفال هم شهادت دادند كه رضایت آنها برای حضور فرزندانشان در كلاس‌‌ها اخذ نشده بود. چند تن از آنها هم كه قبلاً رضایت داده بودند، گفتند كه رضایت آنها به‌صورت “فریبكارانه” اخذ شده است.
قابل ذكر است كه در سال ۲۰۰۰ ممنوعیت فعالیت بهائیان در اندونزی، مشروط بر آنكه آنها هیچ‌گونه فعالیت تبلیغی برای تغییر كیش دیگران انجام ندهند، پس از حدود ۳ دهه لغو شد. دولت به جامعۀ بهائی اجازه برگزاری جلسه بهائی را داد، با این شرط كه جلسات آنها فقط برای افراد جامعۀ بهائی تشكیل شود. هرنوع تبلیغ و ترویج بهائیت، ازجمله روش مراجعه به درب منازل، تبلیغ از طریق تشكیل جلسه و توزیع بروشور، ممنوع است.
وزارت امور دینی بار‌ها و بار‌ها بهائیان را از تبلیغ پیروان سایر ادیان برحذر داشته و آنها را از عواقب نقض قوانین دولتی(زندان و حبس) مطلع ساخته بود. باتوجه‌به مفاد این پرونده‌ها، بسیار روشن است كه جامعۀ بهائی به اعتماد حكومت اندونزی خیانت كرده است.
تشكیلات بهائی به‌منظور تخریب وجهۀ دولت اندونزی اقدام به “بین‌المللی” كردن موضوع كرد و این قضیه را به‌صورت شكوائیه به كمیسیون حقوق بشر منعكس كرد. آنها هم متقابلاً با وزارت امور دینی مكاتبه كردند. روشن است كه مركزیت بین‌المللی بهائی در حیفای اسرائیل، لابی لازم را با كمیسیون حقوق بشر انجام داده بود.
حتی همین امروز، بیت‌العدل جهانی مبلغان سیّار و مهاجران را برای سكونت در نقاط مختلف اندونزی به این كشور می‌فرستد. این مهاجران كاركنان تمام وقت دیانت بهائی هستند و به تغییر كیش دیگران می‌پردازند و در مسیر فعالیت خود اطلاعات استراتژیك كشور را نیز به اسرائیل ارسال می‌كنند.
بهائیان شعار “عدم مداخله در سیاست” را سر می‌دهند و می‌گویند كه از دولت‌‌ها اطاعت می‌كنند ولی هر ناظر بی‌طرفی درمی‌یابد كه آنها درعمل، برخلاف شعار خود رفتار می‌كنند. آنها مترصد هر فرصتی هستند تا با مسؤولان حكومتی تماس بگیرند و آنها را تحت‌تأثیر قرار دهند.
https://thebahaiinsider.com/2011/08/14/bahais-arrested-in-indonesia-on-criminal-charges- of-violating-the-law-of-child-protection/ . Accessed: Nov 04,2017
ممنوعیت تبلیغ کودکان توسط بهائیان در کشور یمن
در سال ۲۰۰۸ چهار بهائی ایرانی‌الاصل، ضیاءالله پوراحمری،کیوان قادری، بهروز روحانی و ابراهیم سیفی، به اتهام تشکیل جلسه تبلیغی هدفمند و اقدام به تبلیغ اطفال و نوجوانان یمنی، برای تغییر دین آنها، که برخلاف قوانین آن کشور است، بازداشت و پس از محاکمه، محکوم به اخراج از آن کشور شدند.
گزارش‌‌ها حاکی از آن است که روحانیان مسلمان و کشیش‌‌های مسیحی یمنی به بهائیان اخطار دادند که آنها به هیچ روی نباید اطفال غیربهائی را به کلاس‌‌های روحی ببرند، بلکه این کلاسها را می‌توانند فقط برای اطفال بهائی برگزار کنند.
به‌نظر می‌رسد با توجه به چنین وضعیت و تجربه‌ای، جامعۀ بین‌المللی بهائی، که زمینۀ موفقیتی را برای خود نمی‌بیند، با نوشتن “نامه‌‌های سرگشاده” دست به دامن حکومت‌‌های امریکا، انگلستان، جامعۀ اروپا و نهاد‌های بین‌المللی غربگرا شده است تا شاید حمایتی برای اقدامات خود فراهم کند.
جهان اکنون چهره واقعی و فرقه‌گرایانۀ تشکیلات و مبلغان بهائی را دیده و دیگر فریب نمی‌خورد. تاریخ تاکنون چنین اقدامات فریب‌کارانه‌ای را مشاهده نکرده است. بهائیان باید وقت آزاد خود را برای اعضای جامعۀ بهائی صرف کنند. واقعیت همیشه پشت ابر نمی‌ماند.
http ://groups.google.com/group/talk.religion.bahai/browse_thread/thread/9a6883eba05e6a2f#
بهائیان مهاجر مجری تبلیغ مخفیانه و فریبکارانه، از ازبکستان اخراج شدند!
دولت ازبکستان نیز در سال ۲۰۰۸ تعدادی از بهائیان مبلغ را، که از کشور‌های همسایه برای تبلیغ بهائیت به آن کشور مهاجرت کرده و اقدام به تبلیغ مخفیانه بهائیت می‌کردند، از کشور اخراج نمود. این برنامه، پس از مراقبت و کنترل اقدامات فریبکارانه بهائیان، به‌منظور تغییر دین کودکان و نوجوانان، در مرکز بهائی تاشکند، به اجراء درآمد.
اداره اطلاعات و امنیت دولت ازبكستان، در تجسّس‌های جاری خود ۱۵ بهائی را، به علّت تبلیغ كودكان و نوجوانان زیر ۱۶ سال به آئین بهائی، دستگیر كرد. این كودكان كه از شهر‌های مختلف هستند، بدون موافقت والدین خود، تحت عنوان کلاس درس اخلاق، به مراكز بهائی برده شده بودند.
این كودكان را ابتدا پلیس به یك مركز بازپروری برد و سپس تحویل والدینشان داد. پلیس تمام این جریانات را ضبط و فیلم‌برداری كرده است. اخیراً كشور‌های آسیای میانه (CIS) کنترل و مراقبت روی گروه‌های بهائی را تشدید كرده‌اند، زیرا معتقدند این فرقه روابطی با اسرائیل داشته و موجب تخریب زیربنای اخلاقی جامعه می‌شود. كشیش‌‌های مسیحی نیز به تبلیغات فریبكارانۀ بهائیان اعتراض كرده و نسبت به تبلیغات، تحت عنوان درس اخلاق، به كودكان مسیحی هشدار داده‌اند.
اقدامات مشابهی نیز در دسامبر ۲۰۰۸ توسط مقامات مسؤول دولتی در سمرقند، گزارش شده بود. بهائیان در مسیر تبلیغ برای بهائی کردن دیگران، از شیوه‌‌های فریبکارانه و غیراخلاقی بهره می‌گیرند. فریبکارانه ازاین‌جهت که فرد دعوت‌شده به برنامه بهائی، متوجه نمی‌شود که تحت تبلیغ قرار گرفته و تعالیم بهائی به او عرضه شده است و غیراخلاقی، به این دلیل که کودکان و نوجوانان ازهمه‌جا بی‌خبر و کمتر از۱۵ سال، هدف اصلی این‌گونه فعالیت‌‌های تبلیغی هستند. مکانیسم و روش مورداستفاده عبارت است از کلاس‌‌های اخلاق برای کودکان و برنامۀ توانمندسازی برای نوجوانان!
بهائیان شیوه‌‌های پیچیده غیراخلاقی و مطالب نادرست و دروغین را برای شست‌وشوی فکری مبتدیان و ترغیب آنان به بهائیت، به‌کار می‌برند. به‌نظر می‌رسد بهائیان دارای افکار و برنامههای سیاسی پنهان و خطرناکی باشند. افراد معصوم و بی‌اطلاع و بدون مطالعه، اهداف آسان و قربانیان شست‌وشوی فکری و اقدام برای تغییر فریبکارانۀ دین هستند.
سپهر طاهری، ایرانی‌الاصل و تبعۀ انگلستان، یکی از بهائیان مهاجر به ازبکستان بود که با پوشش اشتغال به آموزش زبان انگلیسی، در ازبکستان اقامت داشت ولی پس از آشکار شدن فعالیت تبلیغی بهائی نسبت به کودکان ازبک، به همراه ۱۴ بهائی فعال و تشکیلاتی دیگر، ازسوی مقامات آن کشور تحت پیگرد قرار گرفته و سرانجام در تاریخ ۱۷ نوامبر ۲۰۰۹ از آن کشور اخراج شدند.
به هنگام مراجعه پلیس ازبکستان به محل فعالیت تبلیغی بهائیان، آنان درست در بحبوحۀ اجرای برنامۀ تبلیغی بهائی برای کودکان ۱۰ساله بودند.
هنگامی که پلیس از بهائیان پرسید ” آیا این کودکان با اطلاع و رضایت والدین خود در این برنامه‌‌ها شرکت کردهاند؟” آنها پاسخ دادند “ما داریم یک فنجان چای باهم می‌خوریم و برای این کار رضایت اولیای بچهها یا اطلاع مقامات محلی ضرورتی ندارد!”
پلیس با تعجب پرسید “آیا به نظر شما هم‌پیاله شدن و چای خوردن افراد بزرگ‌سال و اطفال ۱۰ ساله، عادی است؟”
پس از تکمیل پرونده و انجام تشریفات محاکمه، بهائیان مهاجر از کشور اخراج و ممنوعیت تبلیغ دیگران به بهائیان محلی اعلام گردید.
http://uzbecbahai.blogspot.com
http://bahaism.blogspot.com/2009/08/bahais-arrested-in-uzbekistan-for.html
عناوین استفاده‌شده به‌منظور بهائی کردن کودکان و نوجوانان
اخبار دریافتی از كشور‌های مختلف نشانگر آن است كه بهائیان برای تغییر دین و بهائی كردن كودكان و نوجوانان، با استفاده از چهار عنوان فریبكارانه، فعالیت می‌كنند:
۱- جلسات دعا،
۲- حلقههای آموزشی،
۳- كلاس‌‌های كودكان،
۴- فعالیت توانمندسازی نوجوانان.
در ادامه، توضیحاتی دربارۀ هرکدام ارائه می‌شود.
۱- جلسات دعا
بهائیان موظفند دوستان، همسایگان، بستگان و همكاران مورد اعتماد خود را به جلسۀ دعا دعوت كنند. این جلسات دعا، اگرچه به نام خدا برپا می‌شود، اما هدف آن پیدا كردن افراد مستعدّ بی‌اطلاع است كه در مرحلهٔ بعدی به حلقههای آموزشی منتقل میشوند.
۲- حلقههای آموزشی
حلقۀ آموزشی یك دورۀ تبلیغی برای جلب دیگران به بهائیت، تحت پوشش آموزش “كتاب‌‌های روحی” است. در این كتابها تعالیم اخلاقی اقتباس‌شده از ادیان مختلف توسط بهاءالله و عبدالبهاء، به نام مكتوبات بهائی ارائه می‌شود. با مطالعة این كتابها، فرد به‌تدریج تبدیل به فردی بهائی می‌شود. این كلاس‌‌ها قطعاً حلقههای مطالعاتی نیستند، بلكه فرایند بهائی كردن از طریق فریبکاری است. بهائیان دریافته‌اند كه به حركت درآوردن بهائیان برای تبلیغ دسته جمعی و با تعداد زیاد، توجه غیربهائیان، به ویژه نهاد‌ها و مؤسسات مسؤول حکومتی را به خود جلب می‌كند؛ درنتیجه كلاس‌‌های روحی روش بهتری هستند. پس از تكمیل آموزش كتاب‌‌های روحی، فرد فارغ‌التحصیل می‌شود و تبلیغ این كتابها را به دیگران برعهده می‌گیرد! اكثریت افرادی كه آیین بهائی را قبول كرده‌اند، نه به علت اعتقاد به بهاءالله، بلكه به علت عملکرد تبلیغی پیچیدۀ بهائیان است. محتوای كتاب‌‌های روحی عمدتاً درجهت تبلیغ بهائیت است و با بحث‌‌های اجتماعی، به‌صورت گفت‌وگوی دو طرفه با افراد، آنها را به‌سوی بهائیت متمایل می‌سازد.
بااین‌حال، در نهایت شگفتی، دستور به تبلیغ بهائیت، شامل حال افراد یهودی و اسرائیلی نمی‌شود! لذا تبلیغ بهائیت در اسرائیل ممنوع است! (پیام مورخ ۲۰ اکتبر ۱۹۹۴ بیت‌العدل جهانی به بهائیان و پیام ۲۳ جولای ۱۹۹۵ بیت‌العدل جهانی به سؤال یک فرد بهائی، از طریق دارالانشاء مرکز جهانی).
۳- كلاس‌‌های كودكان ( روشی برای افزایش بی دردسر جمعیت بهائی)
بهائیان تأكید زیادی بر تشکیل كلاس‌‌های مختلف برای كودكان غیربهائی دارند. بدیهی است كه كودكان قادر به درك برنامۀ مخفی بهائیان در پس پردۀ برگزاری این دورهها نیستند و بدون هیچ مقاومتی بهائی میشوند. علاوه براین، والدین این كودكان نیز که بچه‌‌های خود را از دست‌رفته می‌یابند، به بهائی شدن نزدیك میشوند. ازآنجا که کتاب روحی ۳، آموزش دروس امری به اطفال است، لذا مختصری به مطالب موجود در آن کتاب اشاره می‌شود:
۱- دانش آموزان باید روحیهٔ معنوی (بهائی) به‌دست آورند، به عبارت دیگر بهاءالله را قبول كنند.
۲- آموزش “روش زندگی بهائی” به كودكان .
۳- سعی در ایجاد عادت‌‌هایی كه بخشی از روش زیست و حیات بهائی است.
هر جلسه با مناجات بهائی آغاز می‌شود كه در رأس آن، چیزی جز تبلیغ بهائی، مناجات‌‌های بهائی و نوشته‌‌های بهائی نیست. این مطالب برای دوستان، بستگان، همكاران و همسایگانی است که آمادگی دارند.
اکنون سؤال اینجاست که چرا به كودكان غیربهائی باید آموزش كلمات بهاءالله و عبدالبهاء و حفظ مناجات‌‌های امری آموزش داده شود؟ به‌نظر می‌رسد علت این است كه بهائیان می‌گویند هر فرد، یا بهائی است یا هنوز بهائی نشده است! (یعنی بعداً بهائی می‌شود!).
۴- كلاس‌‌های نوجوانان
بهائیان برای كودكان ۱۱ تا ۱۵ ساله، كلاس‌‌های نوجوانان دارند. در این کلاسها نیز آنها تبلیغ بهائیت را تحت‌عنوان تعالیم اخلاقی مطرح نموده و در یک فرایند هدفمند و برنامه‌ریزی‌شده و تمرین‌شده در مؤسسات آموزش مبلغ بهائی، نوجوانان کم‌اطلاع و بی‌دفاع را ترغیب به بهائی شدن می‌كنند.
تأکید بیت‌العدل جهانی برتبلیغ کودکان در ایران، علی‌رغم ممنوعیت
با وجود تأکید مقامات و قانون‌گذاران کشور ایران بر اینکه بهائیت را به‌عنوان یک دین به رسمیت نمی‌شناسند،[۲] و آن را یک تفکر انحرافی و وابسته به بیگانگان ارزیابی می‌کنند،[۳] درعین‌حال، همواره مسؤولان و کارگزاران دولت ایران اعلام کردهاند که بهائیان ایران می‌توانند از حقوق شهروندی و رأفت اسلامی برخوردار باشند.[۴] همچنین به بهائیان و مدیران و نمایندگان جامعۀ بهائی ایران بار‌ها ابلاغ شده که داشتن تشکیلات وابسته به شبکۀ جهانی و تابع بیت‌العدل مستقر در حیفا و نیز انجام تبلیغات تهاجمی به‌منظور تلاش برای بهائی کردن مسلمانان و سایر اتباع ایران ممنوع است.[۵]
بهائیان ایرانی گرچه در مقایسه با بهائیان سایر کشورها متعصب‌تر و در انجام تبلیغ پیگیرترند؛ حتی در ابتدا ادعا کردند که فعالیت تبلیغی آنها جزئی از اعمال عبادی شخصی آنها محسوب می‌شود؛ ولی هنگامی‌که حکم عام و قطعی رهبران آنها (بهاءالله میرزاحسین‌علی، کتاب اقدس، پاراگراف ۹۳)، مبنی بر اطاعت بی‌چون‌وچرا از احکام و دستور‌های حکومت و دولت متبوع؛ همچنین اولویت رعایت قوانین مدنی و کشوری بر احکام بهائی و نیز رعایت ممنوعیت مطلق تبلیغ بهائیان در اسرائیل و فقدان هرگونه تشکیلات بهائی در فلسطین اشغالی، به مدیران جامعۀ بهائی ایران خاطرنشان شد؛ ایشان به‌ظاهر اعلام اطاعت و انقیاد کردند. بیت‌العدل هم بر این تصمیم آنها صحه گذاشت. براین اساس، آنها از گزینش محافل محلی و ملی در ایران خودداری کردند و به تعیین هیئت‌‌های انتصابی، تحت عنوان هیئت خادمان و هیئت یاران، در سطح شهری و کشوری، با شرح وظایف محدودتر و تعداد کمتر رضایت دادند.
البته، ازآنجاکه جامعۀ بهائی در ایران و سایر کشورها، رفتار فرقه‌گرایانه‌ای دارد؛ در‌صورت احساس خطر از فعالیت آشکار، به فعالیت زیرزمینی و پنهانی متوسل می‌شود و چنانچه نتواند اهداف و برنامههای خود را منطبق با قوانین کشوری نشان دهد، آنها را ـ هرچند مغایر با قوانین و مقررات جاری کشور باشد ـ به‌صورت پنهانی و نامحسوس دنبال می‌کند. در ایران نیز به این سیاست یک‌بام‌ودوهوا و دوگانه متوسل شده است.
بیان تفصیلی و ارزیابی عملکرد بیت‌العدل جهانی و مؤسسات تابعۀ آن در حیفا و سایر کشورها، همچنین در مؤسسات بین‌المللی، مجال و فرصت فراخی می‌طلبد و اکنون به آن نمی‌پردازیم، فقط به این نکته اشاره می‌کنیم که بیت‌العدل از یک سو تعطیلی تشکیلات رسمی جامعۀ بهائیان ایران و ممنوعیت فعالیت تبلیغ تهاجمی آنها را در ایران می‌پذیرد؛ ولی از سوی دیگر، اقدامات خلاف زیر را انجام داده و می‌دهد:
ـ ایجاد حدود ۲۰ “دفتر امور خارجه” در کشور‌های خاص و استفاده از تریبون‌‌هایی که امریکا، اروپا و کشور‌های غربگرا برای حملۀ لفظی به ایران در اختیارشان گذاشته‌اند.
ـ تماس و ارتباط و لابی دائم و مستمر با سیاستمداران کشور‌های مزبور و دعوت از نمایندگان شاخص گرایش‌‌های مخالف و اپوزیسیون سیاسی، برای شرکت در جلسات و نشست‌‌های سالانه انجمن‌‌ها و سازمان‌‌های وابسته به آن، همچون انجمن دوستداران فرهنگ ایران، انجمن مطالعات بهائی امریکای شمالی و… .
ـ پرداخت پول به هنرمندان ایرانی ناراضی، همچون مازیار بهاری و محسن مخملباف و سفارش فیلم‌‌های تبلیغاتی به نفع بهائیان.
ـ توجیه اقدامات خلاف قانون مؤسسه آموزشی بهائی در ایران (دانشگاه بهائی) ـ مؤسسه بیهه که با پوشش فعالیت آموزش عالی، عملاً اقدام به تربیت مبلغ بهائی می‌کرد ـ با توسل به صحنه‌‌ها و شعار‌های احساسی و دراماتیک.
اکنون به بحث کنونی خود، درحوزۀ تبلیغ فعال، تهاجمی و سازمان‌یافتۀ کودکان ایرانی توسط تشکیلات بهائی ـ علی‌رغم ممنوعیت و نکوهش آن ازسوی مقامات و مسؤولان کشوری ـ باز می‌گردیم. بیت‌العدل با وجود تأیید و همراهی و عدم مخالفت آشکار با “تعلیم و رویه بهائی، مبنی بر عدم مداخله در سیاست و اطاعت بهائیان از حکومت کشور متبوع خود” و ضمن اعلام قبول سیاست ظاهری “منع تبلیغ سازمان‌یافتۀ دیگران و خودبسندگی جامعۀ بهائیان ایران”، به اقدامات پنهان‌کارانۀ زیر پرداخته است: اولاً، با استفاده از راهکار‌های فضای مجازی و شبکه‌‌های اجتماعی رسمی بهائی و وابسته به مرکز جهانی بهائی و “پرداخت پول و کمک مالی و خرید خدمت غیربهائیان” (افرادی همچون مصی علی‌نژاد، رضا علامه‌زاده، مازیار بهاری و …)، شبکه بین‌المللی و حجم تبلیغات گسترد‌ه‌ای را برای تبلیغ و تشویق و ترغیب ایرانیان و فارسی‌زبانان و تخریب دولت و روحانیت در ایران سازماندهی کرده است. ثانیاً، به‌طور پنهانی و محرمانه، از “عصبۀ انتصابی خود” خواسته است تا همچنان به تبلیغ گسترده و برنامه‌ریزی‌شدۀ اطفال ایرانی و دعوت آنان به کلاس‌‌های اطفال و تلاش برای تغییر دین آنان ادامه دهند. در ادامه بخش کوتاهی از پیام بیت‌العدل را، خطاب به اعضای هیئت مشاورین قارهای آسیا، درمورد ایران مرور می‌کنیم.[۶]
پیام از بیت‌العدل جهانی به تاریخ ۲۴ فوریه ۲۰۱۳
به جناب آقای …….. مشاور قاره ای، هندوستان
لطفاً مطالب ذیل را – بدون ارسال تمام یا بخشی از متن آن به ایران – به آقای فرزاد همایونی ابلاغ فرمایید:
درخصوص تمشیت امور و ایجاد هماهنگی بین فعالیت در زمینۀ رشد (تبلیغ) و دیگر اقدامات جامعۀ بهائی … تشخیص بین صحیح و غیرصحیح و بین حکمت [نهان‌کاری به‌منظور رعایت مصالح جامعۀ بهائی] و بی‌حکمتی، به دیدگاه افراد و قضاوت آنان بستگی دارد … در ارتباط با ضرورت ادامۀ کلاس‌‌های درس اخلاق، همان‌طور که مستحضرید … تجربیات عالم بهائی از سال ۱۹۹۶ به بعد نیز نشان می‌دهد که یکی از مؤثرترین فعالیت‌‌ها در فرایند جامعه‌سازی [تبلیغ و توسعۀ مقداری و آماری] تشکیل کلاس‌‌های منظم برای کودکان در سطح محلی [منظور از این عبارت، تشکیل کلاس تبلیغ برای کودکان غیربهائی در محله و همسایگی است]، به اهتمام دوستان تعلیم‌دیده در دوره‌‌های مؤسسه آموزشی است… .
معهد اعلی (بیت‌العدل) در پیام رضوان ۲۰۱۰ (اردیبهشت ۱۳۸۹) … به دو “واقعیت هم‌زمان” اشاره کرده است: یک واقعیت … تشکیل کلاس برای کودکان خانواده‌‌های بهائی بود … واقعیت دیگر این است که در مناطقی، اعم از شهر و روستا، که در آن تصدیق امر بهائی آشکار شده، با وجودی‌که کودکان خانواده‌‌های غیربهائی مشتاق شرکت در این کلاسها بودند و با آغوش باز هم پذیرفته می‌شدند؛ عوامل مختلفی مانع از آن می‌گردید که آن کلاسها با نظم و ترتیب لازم، سال‌به‌سال، ارائه شود … چقدر موجب خشنودی است که با تشکیل کلاس‌‌های سیستماتیک برای همگان [منظور کودکان غیربهائی است]، به اهتمام دوستانی که توسط مؤسسات آموزشی، در سراسر عالم تعلیم دیده‌اند؛ این دوگانگی رو به زوال است.”
کتابهای جدید برای تربیت معلمان کلاس‌‌های کودکان، توسط مؤسسۀ روحی، بین این دو واقعیت و پیشرفت مستمر این فرایند را سرعت خواهد بخشید. استفاده از مواد درسی موجود مؤسسه روحی برای کلاس‌‌های درس اخلاق و همچنین برنامه توان‌دهی روحانی نوجوانان مفید، بلکه ضروری است … .
معهد اعلی در اعتاب علیا، توفیق آن دوست عزیز را از آستان الاهی مسئلت می‌نمایند.
با تقدیم تحیات
دارالانشاء بیت‌العدل اعظم
نتیجه‌گیری
در این مقاله به بررسی برنامه‌‌ها و عملکرد بهائیان در موضوع تبلیغ کودکان به آیین بهائی پرداخته شد. به همین دلیل قدری دستور‌ها و رهنمود‌های بیت‌العدل برای تشکیل کلاس‌‌های اطفال، واکاوی شد و مشاهده شد که طبق آن دستورالعمل‌‌ها بهائیان باید برای کودکان کلاس‌‌هایی را تشکیل دهند و با تشکیل کلاس‌‌های متنوع سرگرمی و بازی، افراد غیربهائی بیشتری را به کلاسها جذب نمایند؛ سپس، در ادامه به‌منظور بهائی کردن کودکان مطالب اخلاقی جالبی را از زبان رهبران بهائی بیان کرده و به‌تدریج به آیین بهائی دعوت نمایند.
یکی از پیامد‌های این کار این است که خانواده‌‌های آنان نیز نسبت به بهائیت متمایل میشوند. سپس شواهدی از فعالیت‌‌های تبلیغی بهائیان نسبت به کودکان در کشور‌های هند، سریلانکا، اندونزی، یمن و ازبکستان ذکر شد و مشاهده شد که کشور‌های دیگر نسبت به مسأله تبلیغ کودکان حساسیت زیادی دارند. در ادامه، روش‌‌هایی که بهائیان برای کلاس‌‌های کودکان به‌کار می‌گیرند به‌صورت مختصر ذکر شد. در انتها نیز موضوع مهم تبلیغ کودکان و نوجوانان در ایران و فرمان بیت‌العدل به این کار بیان شد. شواهد ذکرشده در این مقاله انسان را به این موضوع رهنمون می‌کنند که باید بیش از پیش مراقب برنامه‌‌ها و اقدامات تبلیغی بهائیان باشیم و همچنین نسبت به کودکان توجه بیشتری کنیم.
نکتۀ مهم اینکه، گرچه در برخی از کشور‌های دنیا تبلیغ کودکان و نوجوانان بی‌پناه جرم‌انگاری شده است، ولی در جمهوری اسلامی به این مهم پرداخته نشده و کودکان شیعی موجود در ایران در حال حاضر بیشتر از هر وقت دیگری در معرض خطر تبلیغات بهائیان هستند.
منابع
- https://www.payamha-iran.org/node/244
- پیام بیت‌العدل به کنفرانس دارالتبلیغ بین‌المللی در حیفا ژانویه ۲۰۰۱٫
- https://www.payamha-iran.org/node/39
- ترجمه‌ای از پیام بیت‌العدل خطاب به کنفرانس هیئت‌‌های مشاورین قارهای در مرکز جهانی بهائی، ۲۸ دسامبر ۲۰۱۰
- https://www.payamha-iran.org/node/259?language=fa
- ترجمه‌ای از اقدام اجتماعی – نوشتاری از دفتر توسعۀ اجتماعی و اقتصادی در مرکز جهانی بهائی به تاریخ ۲۶ نوامبر۲۰۱۲٫
- پیام بیت‌العدل جهانی به هیئت مشاورین قارهای در هند به تاریخ ۲۴ فوریه ۲۰۱۳٫
- https://www.payamha-iran.org/node/124
- ترجمه‌ای از پیام بیت‌العدل خطاب به کنفرانس هیئت‌‌های مشاورین قارهای (هیئت بین‌المللی ترجمۀ فارسی) ۲۹ دسامبر ۲۰۱۵.
- https://www.payamha-iran.org/node/125
- ترجمه‌ای از پیام بیت‌العدل خطاب به بهائیان جهان (هیئت بین‌المللی ترجمه فارسی) ۲ ژانویه ۲۰۱۶.
[۱]. ترجمۀ پیام بیت‌العدل اعظم بهائی خطاب به کنفرانس هیئت‌‌های مشاورین قارهای ( ۲۹ دسامبر ۲۰۱۵):
بدیهی است که فرایند مؤسّسۀ آموزشی قابلیّت لازم برای طیف وسیعی از مجهودات را ایجاد می‌کند؛ از همان دوره‌‌های ابتدایی شرکت‌کنندگان تشویق میشوند که برای ملاقات به منازل دوستانشان رفته، مناجاتی را با هم مطالعه نمایند و یا مطلبی از تعالیم بهائی را با آنان درمیان گذارند. ترتیبات موجود برای حمایت از احبّا در این مجهوداتِ اکثراً غیررسمی نهایتاً کفایت نمی‌کند و لزوم وجود یک لجنۀ تبلیغ ناحیه‌ای را خبر می‌دهد که تمرکز اصلی‌اش بسیج افراد اغلب از طریق تشکیل گروه‌هایی به‌منظور گسترش مستمرّ الگوی فعّالیّت در محدودۀ جغرافیایی می‌باشد. اعضای این لجنه هر فرد را همکار بالقوّه در این مشروع همگانی می‌شمرند و نقش خود را در پرورش دادن روح هدفی مشترک در جامعه می‌‌دانند. با تأسیس این لجنه تلاش‌‌های جاری برای تشکیل جلسات دعا، ملاقات‌‌های خانوادگی و نشر نفحات الله (تبلیغ و ترویج مطالب بهائی – م) می‌تواند به نحو قابل‌توجّهی گسترش یابد. لازم است که شما محافل ملّی و شورا‌های منطقه‌ای بهائی و به همان اندازه مؤسّسات آموزشی را نیز تشویق نمایید تا کماکان مترصّد فرارسیدن زمانی باشند که شرایط در یک محدودۀ جغرافیایی ایجاب می‌کند که ترتیبات سازماندهی، شکلی مشخّص به خود گیرد، به‌نحوی که برای ایجاد ساختار‌های رسمی نه با شتاب و نه با تعویق غیرلازم عمل کنند.
نهاد‌های موجود در محدودۀ جغرافیایی نیز، درست به مانند افراد، در شروع کار نیازمند مساعدت هستند. در این راستا، کمک اعضای هیئت معاونت ضروری است، امّا این کمک ازجمله وظایف مهمّ شورای منطقه‌ای و در هرجا که شورا وجود ندارد، از وظایف محفل ملّی است و همچنین توجّه فوری مؤسّسات آموزشی را می‌طلبد.
[۲]. اصل سیزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: ایرانیان زرتشتی، کلیمی و مسیحی تنها اقلیت‌های دینی شناخته میشوند که در حدود قانون در انجام مراسم دینی خود آزادند و دراحوال شخصیه و تعلیمات دینی بر طبق آیین خود عمل می‌کنند.
[۳]. دیدگاه امام خمینی دربارۀ بهائیت: ایشان در پاسخ به سؤالی دربارۀ جواز یا عدم جواز مطالعۀ کتب بهائی فرموده‌اند: اگر خوف انحراف در بین باشد باید ترک کنند. همچنین ایشان ازدواج با اعضای فرقۀ ضالۀ بهائی را باطل اعلام کردهاند. (امام خمینی، استفتائات امام ره، ج۲، ص۴۰).
دیدگاه آیت الله خامنه ای، مقام معظم رهبری درباره بهائیت: ایشان نیز دربارۀ بهائیت و همچنین در جواز یا عدم جواز معاشرت و دادوستد با بهائی‌‌ها و نیز حاضر شدن بر سر سفره آنها و خوردن غذای آنها می‌فرمایند: جمیع افراد فرقۀ ضالۀ بهائی محکوم به کفر و نجاست هستند و از غذا و سایر چیز‌هایی که با رطوبت مسری در تماس با آنها بوده است، باید اجتناب کرد و در‌صورت تماس آنها با چیزی، مراعات مسائل طهارت دررابطه با آنها، نسبت به اموری که مشروط به طهارت است، واجب است؛ ولی رفتار مدیران و معلمان و مربیان با دانش‌آموزان بهائی باید براساس مقررات قانونی و اخلاق اسلامی باشد و همه مؤمنین باید با حیله‌‌ها و مفاسد فرقۀ گمراه بهائیت مقابله نموده و از انحراف و پیوستن دیگران به آن جلوگیری کنند. آنها نجس و دشمن دین و ایمان شما هستند، پس فرزندان عزیزم جداً از آنها بپرهیزید (ویکی فقه، بهائیت در کلام مراجع).
[۴]. اصل ۱۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: به حکم آیه شریفه “لاینهاکم الله عن الذین لمیقاتلوکم فی الدین و لم‌یخرجوکم من دیارکم ان تبروهم و تقسطوا الیهم ان الله یحب المقسطین” دولت جمهوری اسلامی ایران و مسلمانان موظفند نسبت به افرادغیرمسلمان با اخلاق حسنه و قسط و عدل اسلامی عمل نمایند و حقوق انسانی آنان را رعایت کنند. این اصل در حق کسانی اعتبار دارد که برضد اسلام وجمهوری اسلامی ایران توطئه و اقدام نکنند.
[۵]. حکم دادستان کل کشور در ممنوعیت و غیرقانونی بودن فعالیت بهائیان
https://www.farsnews.ir/news/8711271271%20%20%20%20/
فعاليت‌های-فرقه-ضاله-بهائيت-غير-قانونی-و-ممنوع-است.
گزارش خبرگزاری فارس، آیت‌الله قربانعلی دری نجف‌آبادی طی نامه‌ای خطاب به غلامحسین محسنی اژ‌ه‌ای وزیر اطلاعات، با اشاره به اصل بیستم قانون اساسی مبنی بر حقوق شهروندی همۀ افراد ملت و نیز اصل بیست و سوم قانون اساسی مبنی بر آزادی افراد برای داشتن هر عقیده‌ای اظهار داشت: “داشتن یك عقیده و مرام آزاد، ولی اعلان و ابراز و تبلیغ آن به‌منظور تحریف افكار دیگران، جریان سازی و یا تبلیغ و تظاهر به قصد اغواگری و تشویش اذهان دیگران و عناوین مشابه مجاز نمی باشد.”
دادستان كل كشور در ادامه تأكید كرد: “اساساً اشخاص حقیقی و حقوقی رسمیت‌داده‌شده در قانون اساسی و قوانین عادی، در فعالیت‌‌های موصوف آزادی عمل دارند، اما مبادرت به هرگونه فعالیتی، چه در قالب فردی، جمعی یا تشكیلاتی، اگر امنیت ملی و تمامیت ارضی كشور را در معرض مخاطره قرار دهد، ممنوع می‌باشد و بدیهی است كه حاكمیت کشور از اقتدار خود درجهت تامین مصالح عمومی و منافع ملی استفاده خواهد نمود و برخورد مقتضی را با خاطیان خواهد داشت.”
وی سپس با اشاره به كارنامه و پیشینه شبكه و تشكیلات سیاسی ـ اطلاعاتی فرقۀ ضالۀ بهائیت و همچنین وجود مركزیت آن در سرزمین‌‌های اشغالی فلسطین گفته است: “مستندات، امارات و قرائن به‌دست‌آمده حاكی از آن است كه تشكیلات مزبور با دشمنان خارجی ملت ایران در ارتباط مستقیم بوده، دارای پیوند‌های دیرینه و مستحكمی با رژیم صهیونستی است و در ایران نیز به جمع‌آوری اطلاعات و فعالیت‌‌های نفوذی و تخریب پایگاه‌‌های اعتقادی مردم مبادرت می‌نمایند.”
وی در پایان با تأكید بر دستورات پیشین دادستان وقت كل كشور و ریاست وقت قوۀ قضائیه در سال ۱۳۶۲، دال بر ممنوعیت هرگونه فعالیت تشكیلاتی جریان مذكور اعلان داشته است: “تشكیلات فرقۀ ضالۀ بهائیت در تمامی رده‌‌ها غیرقانونی و غیررسمی بوده و وابستگی آنها به اسرائیل و ضدیت آنها با اسلام و نظام اسلامی محرز و خطر آنها برای امنیت ملی مدلل و مستند است و لازم است با هر نوع تشكیلات جایگزین نیز كه در حكم بدل از اصل عمل نمایند، طبق مقررات برخورد شود.”
سران تشكیلات غیرقانونی فرقه بهائیت توسط وزارت اطلاعات دستگیر شده و پرونده آنان در حال رسیدگی در دستگاه قضائی است و با دستور دادستان محترم كل كشور برخورد قاطع با عناصر تشكیلات، تا انهدام كامل آن ادامه خواهد داشت.
[۶]. از جناب آقای برهان افشین، دوست بهائی ساکن هند، که قبلاً از مبلغان فعال بهائی و مشاور قارهای حوزۀ آسیا و شبه‌قارۀ هند بوده و در سال‌‌های اخیر به دلایل شخصی و مشاهدۀ رفتار تبعیض‌آمیز تشکیلات بهائی با ایشان، از فعالیت‌‌های امری (بهائی) کناره‌گیری کرده است، به‌خاطردراختیار گذاشتن اطلاعات و تحلیل‌‌های ارزشمند دربارۀ جوامع بهائی هند و ایران و برخی مدارک و آمار و مکاتبات و پیامهای بهائی، صمیمانه تشکر و قدردانی نموده، ضمن آرزوی بازیابی سلامت برای ایشان، امیدوارم در مسیر مطالعات و تحری حقیقت خود موفق باشد.
