آیا کار میزبانان تشکیلات بهائی، نسلکشی نیست، ولی تعرض به تعدادی بهائی عنوان «جنایت علیه بشریت» به خود میگیرد و نیازمند بیانیۀ حقوق بشر میشود؟
دیدهبان حقوق بشر بازهم سخنان تکراری خود را در بیانیهای جدید، در روزهای آغازین سال، تکرار کرد با یک تفاوت که این بار رفتار با بهائیان در کشورمان را «جنایت علیه بشریت» خواند. مشخص است که این تعبیر ظاهراً برای دیدهبان معنای خود را از دست داده است. بهائیان در این کشور، تا حدی آزادی دینی دارند و معمولاً بهخاطر اعتقادات خود تحت فشار نیستند، مگر اینکه مرتکب جرمی شوند و بخواهند با تبلیغ تهاجمی روی مسلمانان و کودکان، عقائد خود را تحمیل نمایند. عبادات خود را انجام میدهند و گردهماییهایشان را دارند و از همۀ مزایای شهروندان دیگر (کارت ملی، شناسنامه، گذرنامه، یارانه و سایر خدمات) هم بهرهمندند. آیا اینها مصداق جنایت علیه بشریت (بخوانید بهائیان) است؟ ظاهراً جنایت علیه بشریت را با رفتار هیتلر، رفتار صربها با مسلمانان، رفتار با مردم یمن و رفتار رژیم کودککش اسرائیل نسبت به فلسطینیها و رفتار سایر مستکبران میشناختیم، اما کاربرد آن برای اقلیتی که از حقوق شهروندی مثل سایر ایرانیان بهرهمندند، اگر قلب و تحریف واژهها نیست، پس چیست؟ آیا محاکمۀ چند بهائی مجرم و زندانی شدن بعضی از آنها، مثل هزاران پروندۀ مجرمان مسلمان، که امری عادی است، مصداق جنایت علیه بشریت است؟
آری اگر تشکیلات بهائی بخواهد با دستور بیتالعدل ــ ساکن در سرزمین اشغالی ــ اقداماتی خلاف قانون در ایران مرتکب شود و تبلیغ تهاجمی روی شهروندان ایرانی انجام دهد ــ کاری که در خود اسرائیل نمیتواند انجام دهد و در آیین آنها حرام شمرده شده است ــ جرم است و دادگاهی میشوند و مراحل آن را مثل سایر مجرمان طی میکنند. پس این جنجالها و بیانیههای سخیف از سوی دیدهبانانی که مزدور ابرقدرتها و تشکیلات حیفایی هستند، چه معنی دارد؟ مردم ما با این اقدامات ازجمله تحریمهای ظالمانه و حتی تحریم دارو برای بیماران و کودکان، که بهوسیلۀ همینگونه قطعنامهها کارسازی میشود، آشنایند و به آن وقعی نمینهند.
