هشتم اردیبهشت برابر است با ٢٧ آوریل كه روز مهمى در تاریخ جامعۀ بهائى است. براساس تواریخ در این روز در سال١٩٢٠میلادى، دولت انگلستان طی تشریفاتى به‌خاطر خدماتی عبدالبهاء در تأمین آذوقۀ ارتش اشغالگر انگلستان در فلسطین در شرایط قحطی کرده بود و این کار موجب پیروزی آن‌‌ها و اشغال فلسطین توسط قوای انگلیس گردید، شایستۀ دریافت نشان پهلوانی knighthood و لقب والای sir ازسوی پادشاه و امپراطوری بریتانیا تشخیص داده شد و این لقب و نشان طی تشریفاتى با نواختن موسیقی و اجرای سرود ملی انگلستان به ایشان إعطا گردید (قرن بدیع، شوقی‌افندى، ص۶۲۵). این نشان و لقب به كسانی اهداء مى‌شد كه خدمات شایانی را به امپراطورى انگلستان مى‌نمودند. بعضى از بهائیان اعطای این لقب را ازسوی امپراطوری بریتانیا به عبدالبهاء، اهداف انسان‌دوستانۀ او در گشودن انبار‌های غله در شرایط قحطی به روی مردم توجیه كرده‌اند که البته توجیه نادرستى است، زیرا كدام ارتش اشغالگر كمك كردن به مردمى را كه در حال جنگ با او هستند، تقدیر مى‌کند و با اعطای بالاترین نشان رسمی ارج مى‌نهد؟! همچنین در صورت صحت ادعای بهائیان، به چه دلیلی جمال پاشا می‌تواند تصمیم داشته باشد که عبدالبهاء و خانوادۀ ایشان را در کوه کرمل مصلوب سازد و از طرف دیگر لرد بالفور وزير امور خارجۀ وقت انگلستان به جنرال النبی فرماندۀ سپاه انگليس در فلسطين دستور اکيد دهد که “بجميع قوی در حفظ و صيانت حضرت عبدالبهاء و عائله و دوستان آن حضرت بکوشد”؟ (همان، ص۶۲۳-۶۲۴) این خدمت به ارتش درحال شكست انگلیس دربرابر مقاومت مردم فلسطین انجام شده و بنابراین شایستۀ تقدیر تشخیص داده شد. به همین دلیل عبدالبهاء از تسلط قوای انگلیس بر فلسطین بسیار خرسند شده و دست به دعا برداشته و این چنین برای دوام شوكت پادشاه انگلستان دعا مى‌کند: «بارالها سراپردۀ عدالت در این سرزمین برپا شده است و من تو را شکر و سپاس می‌گویم… پروردگارا امپراتور بزرگ ژرژ پنجم پادشاه انگلستان را به توفیقات رحمانیت مؤید بدار و سایۀ بلندپایۀ او را بر این اقلیم جلیل (فلسطین) پایدار ساز.» (مکاتیب عبدالبهاء ج۳ ص ۳۴۷). آن نشان پهلوانی و لقبsir و این دعا‌ها برای امپراطوری انگلیس در شرایطی است كه جنایات آن كشور در هند و دیگر مستعمره‌‌ها و حتى جنایت‌‌ها و خیانت‌‌هایش به كشور خود ما ایران، كه موجب مرگ میلیون‌‌ها نفر در شرایط قحطی و گرسنگى و جنگ شده بود و دشمنى دیرینه‌اش با مردم ما كه هنوز هم به شکل‌‌های مختلف ادامه دارد، بسیار پر معناست. این تاریخ و این واقعه برای همیشه در خاطرۀ تاریخی ملت ما باقی خواهد ماند. جالب است كه تشكیلات بهائی تصمیم دارد سال آینده، مراسم صدمین سال نامبرده شخصیت را طی مراسمى در همۀ كشور‌ها ازجمله كشور ما برگزار کند. واقعیت آن است که عبدالبهاء نه تنها آذوقه کلانی به ارتش اشغالگر بریتانیای کبیر هدیه نمود (که خود از توانمندی‌های فراوان او در نهانخانهٔ فعالیت‌هایش حکایت دارد)، بلکه خدمات متعدد دیگری برای دولت استعمارگر پیر انجام داد که مقاله مستقلی می‌طلبد.
